"Atomfall: ang aking paglusong sa kabaliwan at masaker"

Sumakay sa isang kapanapanabik at marahas na paglalakbay sa kanayunan ng Ingles kasama ang Atomfall, ang pinakabagong laro ng kaligtasan ng buhay mula sa mga tagalikha ng Sniper Elite, Rebelyon. Kamakailan lamang, nagkaroon ako ng pagkakataon na sumisid sa laro sa panahon ng isang hands-on session sa isang North London pub, at nabihag ako ng bukas na disenyo ng misyon at nakakaaliw na kapaligiran. Ang aking karanasan ay naging isang ligaw na pagliko nang magpasya akong magpalabas ng kaguluhan, inaatake ang lahat sa paningin, kabilang ang isang inosenteng matandang ginang, na may isang batong kuliglig. Hayaan akong ibahagi kung bakit iniwan ng larong ito ang isang malakas na impression.

Sa Atomfall, ang bawat NPC, mula sa pinakamababang ungol hanggang sa pinakamahalagang tagapagbigay ng paghahanap, ay maaaring patayin. Habang sinimulan ko ang demo, nagtakda ako upang subukan ang tampok na ito. Ang aking diskarte ay malayo sa banayad; Sa loob ng ilang minuto ng paggalugad ng digital na Cumbria, nag -trigger ako ng isang alarma sa tripwire, na pinilit akong magpadala ng tatlong mga alerto na guwardya gamit ang blunt force ng isang cricket bat, na mabilis na naging aking sandata na pinili, nabautismuhan sa dugo.

Nang maglaon, nakakuha ako ng isang bow at arrow, na sabik kong kagamitan, nasiyahan ang aking pag -ibig sa archery sa mga laro. Pinayagan akong makisali sa mga kaaway sa parehong mahaba at maikling saklaw, na binibigyan ang aking cricket bat na isang kinakailangang pahinga. Habang nag -explore ako, nakatagpo ako ng isang matataas na tao na wicker, isang tumango sa mga elemento ng kakila -kilabot na laro ng laro na sumisid sa segment na mundo ng Atomfall, na nahahati sa maraming "bukas na mga zone." Ang nakapangingilabot na setting na ito ay nagpukaw ng aking pagkamausisa tungkol sa mga mahiwagang kaganapan na humantong sa isang beses na tulog na sulok ng England na nagiging irradiated.

Ang aking mga musings ay nagambala ng isang pangkat ng mga druids, malamang na konektado sa taong wicker. Naging perpektong target sila para sa aking bagong bow, at habang binababa ko sila, hindi ko maiwasang makaramdam ng Robin Hood. Ang bow ay nadama na kasiya -siya na gamitin, ngunit kung ano ang nakakaintriga sa akin nang higit pa ay ang makabagong stamina system ng Atomfall. Sa halip na isang tradisyunal na pag -ubos ng bar, ang laro ay gumagamit ng isang monitor ng rate ng puso na nagdaragdag sa mga pisikal na hinihingi na aksyon. Halimbawa, ang sprinting ay maaaring itulak ang rate ng iyong puso sa paglipas ng 140 bpm, na nakakaapekto sa iyong layunin at kawastuhan. Kalaunan ay natuklasan ko ang isang manu -manong kasanayan sa kasanayan sa bow na nagpapagaan ng epekto ng isang mataas na rate ng puso sa pagguhit ng bowstring, kahit na ang puno ng kasanayan ay tila prangka, nag -alok ito ng sapat na kakayahang umangkop upang maiangkop ang mga kakayahan ng iyong karakter sa iyong ginustong playstyle, maging stealth o labanan.

Atomfall screenshot

13 mga imahe

Sa aking tanging kilalang tagumpay bilang isang landas ng mga patay na druids, humingi ako ng isang mas malinaw na layunin. Kasunod ng isang tala, nakipagsapalaran ako patungo sa isang herbalist na nagngangalang Ina Jago, malapit sa isang matandang minahan. Kasabay nito, napansin ko ang mga pahiwatig ng isang mas malaking salaysay, tulad ng isang shimmering, madulas na pag-agos sa isang planta ng kuryente, na nagmumungkahi ng papel nito sa estado ng post-apocalyptic ng Britain. Ang isang singsing na kahon ng telepono at isang nakakatakot na babala na manatili sa labas ng kakahuyan na idinagdag sa hindi mapakali na kapaligiran ng laro. Ang kapaligiran ay mayaman sa mga elemento ng kuwento, tulad ng isang lumang boathouse na may isang sistema ng alarma at isang mound ng mga bungo, nakapagpapaalaala sa mga laro tulad ng Stalker kaysa sa pagbagsak, dahil sa tono at disenyo nito.

Matapos ang isa pang druid masaker at pagnanakaw ang kanilang hardin center para sa mga halamang gamot, nakilala ko si Ina Jago sa kanyang paglalaan. Ang kanyang mga misteryosong tugon sa aking mga katanungan ay sumigaw ng estilo ng mga klasikong point-and-click na pakikipagsapalaran, na hinihikayat ang masusing paggalugad ng diyalogo para sa mga pahiwatig. Nag -alok siya ng mahalagang impormasyon kapalit ng kanyang herbalism book, na ginanap sa hostage sa isang Druid Castle. Lumapit ako sa kastilyo mula sa gilid, na nakikibahagi sa isang skirmish sa isang inabandunang istasyon ng gasolina. Ang kaaway AI, habang hindi ang pinaka advanced, ay nagbigay ng kasiya -siyang labanan, kahit na malinaw na ang labanan ng Atomfall ay higit pa sa isang masayang pag -iba -iba kaysa sa pangunahing pokus.

Sa loob ng kastilyo, wala akong nakitang tanda ng libro, mga materyales na crafting lamang. Ang disenyo ng misyon ng Atomfall ay sadyang nakakakuha, mapaghamong mga manlalaro na galugarin nang walang paghawak sa kamay. Matapos sundin ang mga coordinate ng mapa upang makuha ang mga susi mula sa isang halimaw na halaman ng halaman, bumalik ako sa kastilyo, wala pa ring libro. Mas malalim, pinatay ko ang Mataas na Pari at ang kanyang mga tagasunod, na natuklasan ang mga bagong item at mga paghahanap, ngunit wala pa ring libro.

Listahan ng serye ng Xbox Games

Listahan ng serye ng Xbox Games

Matapos lamang matapos ang aking session na nalaman kong ang libro ay nasa kastilyo, sa isang mesa na hindi ko napansin. Nabigo at nalilito, bumalik ako sa ina na si Jago, lamang upang patayin siya sa aking paglusong sa karahasan, sa paghahanap ng isang recipe na maaaring makatulong laban sa halimaw na lason. Nabanggit ng mga nag -develop sa Rebelyon na ang pagkumpleto ng kuwento ay maaaring tumagal sa pagitan ng apat hanggang limang oras para sa ilan, habang ang karamihan sa mga manlalaro ay maaaring gumugol ng halos 25 oras. Ang aking kapwa kalahok ng demo ay may ganap na naiibang karanasan, na nakatagpo ng isang crashed helicopter at isang rehiyon na puno ng mga killer robot at mutants, na itinampok ang iba -iba at malalim na nilalaman.

Ang disenyo ng paghahanap ng Atomfall ay maaaring masyadong malabo para sa ilan, ngunit gantimpalaan nito ang mga yakap sa mga hamon nito. Ang mga malabo na linya sa pagitan ng panig at pangunahing mga layunin ay lumikha ng isang pakiramdam ng peligro at hikayatin ang mga manlalaro na likhain ang kanilang sariling mga salaysay sa loob ng mundo ng laro. Sa kabila ng aking marahas na landas at ang pagkamatay ni Ina Jago, sabik akong makita kung paano nagbubukas ang aking kwento, malamang na naiiba sa mga karanasan ng iba.

Gamit ang aking mga kamay na namantsahan mula sa kaguluhan na sanhi ko, niyakap ko ang aking mga ugat ng British, kinuha ang aking bat na kuliglig sa pub upang pagnilayan ang ligaw na paglalakbay sa pamamagitan ng inis na Ingles na kanayunan ng Atomfall.