"Atomfall: mijn afdaling naar waanzin en bloedbad"

Begin aan een spannende en gewelddadige reis door het Engelse platteland met Atomfall, het nieuwste overlevingsspel van de makers van Sniper Elite, Rebellion. Onlangs kreeg ik de kans om in het spel te duiken tijdens een hands-on sessie in een pub in Noord-Londen, en ik was gefascineerd door zijn open missieontwerp en spookachtige sfeer. Mijn ervaring nam een ​​wilde wending toen ik besloot om chaos te ontketenen, iedereen aan te vallen in zicht, inclusief een onschuldige oude dame, met een cricket vleermuis. Laat me delen waarom dit spel zo'n sterke indruk heeft achtergelaten.

In Atomfall kan elke NPC, van de laagste grom tot de meest cruciale quest-gever, worden gedood. Toen ik aan de demo begon, wilde ik deze functie testen. Mijn aanpak was verre van subtiel; Binnen enkele minuten na het verkennen van de digitale cumbria heeft ik een tripwire -alarm geactiveerd, waardoor ik drie gewaarschuwde bewakers had gedwongen met behulp van de botte kracht van een cricketwatte, die al snel mijn favoriete wapen werd, gedoopt in bloed.

Later verwierf ik een boog en pijl, die ik gretig heb uitgerust, die mijn liefde voor boogschieten in games bevredigde. Dit stelde me in staat om vijanden te betrekken op zowel lange als korte afstand, waardoor mijn cricket-bat een broodnodige pauze kreeg. Terwijl ik onderzocht, kwam ik een torenhoge rieten man tegen, een knipoog naar de folk horror -elementen van het spel die de gesegmenteerde wereld van atomfall doordringen, verdeeld in meerdere "open zones". Deze griezelige setting voedde mijn nieuwsgierigheid naar de mysterieuze gebeurtenissen die ertoe hebben geleid dat deze eens-slaperige hoek van Engeland bestraald werd.

Mijn overpeinzingen werden onderbroken door een groep druïden, waarschijnlijk verbonden met de rieten man. Ze werden perfecte doelen voor mijn nieuwe boog, en terwijl ik ze neerhaalde, kon ik het niet helpen, maar voelde ik me als Robin Hood. De boog voelde zich bevredigend om te gebruiken, maar wat me meer intrigeerde, was het innovatieve Stamina -systeem van Atomfall. In plaats van een traditionele uitputtende lat, gebruikt het spel een hartslagmeter die toeneemt met fysiek veeleisende acties. Sprinten kan bijvoorbeeld uw hartslag duwen over 140 bpm, wat uw doel en nauwkeurigheid beïnvloedt. Ik ontdekte later een handleiding van de Bow Mastery Skill die de impact van een hoge hartslag op het tekenen van de Bowstring beperkte, hoewel de vaardigheidsboom eenvoudig leek, bood het voldoende flexibiliteit om de vaardigheden van je personage aan te passen aan je favoriete speelstijl, of het nu stealth of gevechten is.

Atomfall screenshots

13 afbeeldingen

Omdat mijn enige opmerkelijke prestatie een spoor van dode druïden was, zocht ik een duidelijker doel. Na een briefje waagde ik me naar een kruidkundige genaamd Moeder Jago, in de buurt van een oude mijn. Onderweg zag ik hints van een groter verhaal, zoals een glinsterende, olieachtige werveling over een energiecentrale, wat suggereert dat zijn rol in de post-apocalyptische staat van Groot-Brittannië. Een rinkelende telefoonbox en een enge waarschuwing om uit het bos te blijven toegevoegd aan de verontrustende sfeer van de game. De omgeving was rijk aan verhaalelementen, zoals een oud botenhuis met een alarmsysteem en een heuvel met schedels, die doen denken aan games zoals stalker in plaats van fallout, vanwege zijn toon en ontwerp.

Na nog een Druïde bloedbad en het plunderen van hun tuincentrum voor kruiden, ontmoette ik moeder Jago bij haar toewijzing. Haar cryptische antwoorden op mijn vragen weergalmden de stijl van klassieke point-and-click-avonturen, en stimuleerde een grondige verkenning van dialoog voor aanwijzingen. Ze bood waardevolle informatie in ruil voor haar herbalismeboek, dat werd gegijzeld in een druïde kasteel. Ik benaderde het kasteel van de zijkant en ging bezig met een schermutseling bij een verlaten benzinestation. De vijandelijke AI, hoewel niet de meest geavanceerde, bood bevredigende gevechten, hoewel het duidelijk is dat het gevecht van Atomfall meer een leuke afleiding is dan de belangrijkste focus.

In het kasteel vond ik geen teken van het boek, alleen knutsematerialen. Het missieontwerp van Atomfall is opzettelijk stomp en uitdagende spelers om te verkennen zonder hand te houden. Na het volgen van kaartcoördinaten om sleutels uit een gifplantmonster op te halen, keerde ik terug naar het kasteel, nog steeds zonder het boek. Ik ging dieper wagen, ik doodde de Hogepriesteres en haar volgers en ontdekte nieuwe items en questlines, maar nog steeds geen boek.

Xbox Games -serie Leerlijst

Xbox Games -serie Leerlijst

Pas nadat mijn sessie was afgelopen dat ik hoorde dat het boek in het kasteel was, op een tafel die ik over het hoofd had gezien. Gefrustreerd en verward, keerde ik terug naar moeder Jago, alleen om haar te doden in mijn afdaling naar geweld, een recept vinden dat had kunnen helpen tegen het gifmonster. De ontwikkelaars van Rebellion vermeldden dat het voltooien van het verhaal voor sommigen tussen de vier en vijf uur zou kunnen duren, terwijl de meeste spelers misschien ongeveer 25 uur doorbrengen. Mijn collega -demo -deelnemer had een compleet andere ervaring, die een gecrashte helikopter tegenkwam en een regio vol met moordende robots en mutanten, die de gevarieerde en diepe inhoud van de game benadrukten.

Het Quest Design van Atomfall is misschien te obscuur voor sommigen, maar het beloont degenen die zijn uitdagingen omarmen. De wazige lijnen tussen zij- en hoofddoelstellingen creëren een gevoel van gevaar en moedigen spelers aan om hun eigen verhalen in de wereld van de game te maken. Ondanks mijn gewelddadige pad en de dood van moeder Jago, wil ik graag zien hoe mijn verhaal zich ontvouwt, waarschijnlijk anders dan de ervaringen van anderen.

Met mijn handen bevlekt uit de chaos die ik veroorzaakte, omarmde ik mijn Britse wortels en nam ik mijn cricketbat naar de pub om na te denken over de wilde reis door het bestraalde Engelse platteland van Atomfall.