Overzicht SwitchArcade-recensie: ‘Marvel vs. Capcom Fighting Collection’, ‘Yars Rising’ en ‘Rugrats: Adventures in Gameland’

Marvel vs. Capcom Fighting Collection: Arcade Classics ($ 49,99)

Als fan van Marvel, Capcom en vechtgames in de jaren 90 is Capcom's vechtgameserie gebaseerd op Marvel-personages een droom die uitkomt. Beginnend met het uitstekende X-Men: Children of the Atom, worden de games steeds groter en beter. Vervolgens uitgebreid naar het bredere Marvel-universum met Marvel Super Heroes, vervolgens de toen ongelooflijke Marvel/Street Fighter-crossover, naar het over-the-top Marvel vs. Capcom, en With Marvel vs. Capcom 2, dat extreem overdreven is. in alle opzichten top, Capcom blijft de lat hoger leggen. Marvel vs. Capcom Fighting Collection: Arcade Classics beslaat de eerste delen van de serie, met de toegevoegde bonus van Capcom's uitstekende side-scrolling side-scrolling-game The Punisher. Dit is een geweldige verzameling spellen.

Deze collectie lijkt te zijn gemaakt door hetzelfde team dat Capcom Fighting Collection heeft gemaakt en heeft in de meeste aspecten vergelijkbare functies en bonusinhoud. Helaas betekent dit ook dat er maar één opslagplaats is voor de hele verzameling, gedeeld door alle zeven games. Dat is al vervelend genoeg voor een verzameling vechtspellen, maar het is nog erger voor een van die side-scrolling side-scrolling-spellen waarin je misschien je voortgang zelfstandig wilt opslaan in plaats van samen met jou in de vechtgame, gemengd met eventuele behaalde prestaties. Oké. Voor de rest is alles zoals je zou verwachten. Talloze opties zoals visuele filters en gameplay-opties, geweldige extra's, waaronder talloze illustraties en een muziekspeler, en online multiplayer met terugdraaifunctie. Een nieuwe toevoeging aan deze collectie is de NAOMI-hardware-emulatie, waar de mensen bij Capcom uitstekend werk mee hebben geleverd. Marvel vs. Capcom 2 ziet er geweldig uit en speelt geweldig.

Ik ga het daarom niet bekritiseren, maar ik wil wel zeggen dat ik zou willen dat er enkele consoleversies in zaten. De PlayStation EX-versie van de teamvechtgame is zo anders dan de arcadeversie dat het leuk zou zijn geweest om ze op te nemen, en de Dreamcast-versie van Marvel vs. Capcom 2 heeft veel interessante extra's om er een thuis voor singles van te maken. -player-gebruikers. Een betere keuze voor gaming. Ik zou het niet erg vinden als Capcom ook twee van zijn Super Nintendo Marvel-games zou toevoegen, ook al waren het niet de beste games. Welnu, de naam van deze collectie is Arcade Classics, en in tegenstelling tot Blizzard lijkt de term hier correct te worden toegepast.

Zowel Marvel-fans als fans van vechtgames hebben reden om zich te verheugen over deze uitstekende collectie. De spellen zijn geweldig, er wordt met zorg mee omgegaan en je krijgt een mooie set extra's en opties. Het feit dat er maar één opslagplaats is die door alle games wordt gedeeld, is een ernstig nadeel, maar verder kan ik niet veel vinden om over te muggenziften. Marvel vs. Capcom Fighting Collection: Arcade Classics is een andere must-have-collectie van Capcom die geweldig is om op Switch te spelen.

SwitchArcade-beoordeling: 4,5/5

Yars stijgt ($29,99)

Ik geef toe dat ik behoorlijk sceptisch ben over deze game sinds de dag dat deze werd aangekondigd. Ik heb echt genoten van Yars’ Revenge. Een van mijn favoriete 2600-spellen. Dus toen ik las dat WayForward was uitgekozen om een ​​Yars-game in Metroidvania-stijl te maken met in de hoofdrol een schaars geklede jonge hacker met de codenaam Yar, dacht ik dat ik op een parodiewebsite was gestuit. 'Waarom' is gewoon de perfecte storm, weet je? Moet ik dus mijn woorden terugnemen? Ja en nee. Allereerst is dit een goed spel. WayForward is gespecialiseerd in het maken van dit soort spellen, dus dit spel is daarop geen uitzondering. De graphics en geluidseffecten zijn geweldig, de gameplay is soepel en de kaartindeling is goed genoeg. Zoals gebruikelijk bij WayForward duren baasgevechten vaak te lang, maar dat is geen probleem.

WayForward doet er ook alles aan om deze game te verbinden met de oude single-screen shooters, wat ook lovenswaardig is. Je speelt vaak levels in de stijl van Yars Revenge, en de vaardigheden die je verkrijgt doen denken aan het originele spel, maar het is ook zoveel mogelijk verbonden met een relatief goed ontwikkeld achtergrondverhaal. Dit voelt nog steeds als een groot stuk, maar ik denk dat Atari geen andere keus had dan een lange pass als deze te proberen. De bibliotheek met klassieke spellen kan immers maar zo vaak worden "opgeladen". Het voelt als een game die vastzit tussen twee doelgroepen die elkaar nauwelijks overlappen, en ik weet niet zeker of dit de juiste keuze is vergeleken met het maken van een volledig originele game.

Hoewel het debat over de vraag of dit conceptueel zinvol is waarschijnlijk zal voortduren, bestaat er geen twijfel over dat de game zelf vermakelijk is. Ik denk dat je je geen zorgen hoeft te maken over de beste games in het genre, maar als je op zoek bent naar een Metroidvania-game waar je in een weekend of zo veel tijd aan kunt besteden, zul je niet teleurgesteld zijn in Yars Rising. Wie weet? Misschien bouwen ze hier een of twee keer op voort en dan voelt alles natuurlijk aan.

SwitchArcade-beoordeling: 4/5

Rugrats: Avonturen in Gameland ($ 24,99)

Ik ben een paar jaar ouder en heb niet veel heimwee naar Rugrats, maar ik ben niet oud genoeg dat ik het niet een paar keer heb gezien met mijn jongere broers en zussen. Ik ken bijvoorbeeld de namen van de hoofdpersonen en het themalied. Vraag me niet naar de film of de versie voor volwassenen, en vraag me zeker niet om specifieke afleveringen te herinneren. Ik kende Rugrats, maar ik had geen bijzondere warme en vage gevoelens over het merk. Met dat in gedachten wist ik niet wat ik kon verwachten van Rugrats: Adventures in Gameland. Ik hoorde iemand zeggen dat het op 'Bonk' leek en dat het past bij Tommy's lichaamstype. Nou ja, er is maar één manier om het zeker te weten. Ik startte het spel op, selecteerde Tommy en ging naar het tutorialniveau.

Het eerste wat opvalt is het heldere beeld. Als ik het me goed herinner, is het zelfs duidelijker dan de tekenfilm. Het volgende dat mij opviel, was de onhandige plaatsing van de bedieningstoetsen. Gelukkig is er een optie om dit probleem op te lossen. De muziek is het thema van Rugrats, dus het klopt allemaal. Er zijn enkele Repta-munten om te verzamelen, maar ook enkele eenvoudige puzzels en vijanden om mee om te gaan. Oké, geen probleem. Een platformgame met niveauverkenning, een beproefde formule. Niet helemaal zoals 'Bonk', maar dat is niet beloofd.

Op een gegeven moment kreeg Tommy een paar hits, dus besloot ik over te stappen naar Chucky om van zijn volledige gezondheid te genieten. Toen merkte ik dat hij een heel bekende sprong maakte. Een zeer hoge maar enigszins moeilijk te controleren sprong. Dat doen ze toch zeker niet? Ik schakelde over naar Phil, die heel laag sprong, en daarna Lil, die kon... zweven. En dat deden ze. Dat doen ze echt! Jullie allemaal, dit is een spel geïnspireerd door Super Mario Bros. 2 (Amerikaanse versie)! En ja hoor, de vijand waar ik zojuist op stapte, kan ook worden opgepakt en gegooid. Er waren ook blokken die ik moest oppakken en stapelen om hoger gelegen terrein te bereiken. Enigszins niet-lineaire niveaus met veel verticaliteit! Niveaus waar je in het zand moet graven, en je weet dat Phil de beste is in graven. wonderbaarlijk.

Ik bedoel, er zijn hier enkele knipoogjes naar andere platformgames, maar de belangrijkste gameplay doet denken aan waarschijnlijk een best verkochte klassieke game die nog nooit is geïmiteerd. Niet slecht, niet slecht. Baasgevechten zijn ook leuk. Na een tijdje spelen merkte ik ook dat ik de graphics en soundtrack kon schakelen tussen een strakke moderne versie en een 8-bit rendering op NES-niveau. Hoe dan ook, het speelt soepel en beide stijlen hebben hun verdiensten. Oh, en je kunt ook filters gebruiken. Als je het wilt, is het er. Maar ja, heel creatief en interessant. Geïnspireerd door een spel waar ik echt dol op ben. Maakt goed gebruik van zijn autoriteit. Je kunt multiplayer-spellen spelen! Afgezien van de besturingsproblemen, is mijn enige klacht dat het een beetje te kort en simplistisch is.

Rugrats: Adventures in Gameland is een beter spel dan ik had verwacht. Het is een platformgame van hoge kwaliteit in de stijl van een westerse versie van Super Mario Bros. 2, maar heeft ook een paar extra elementen en features die ervoor zorgen dat het niet te dicht bij de bron komt. De Rugrats-licentie wordt goed gebruikt, hoewel ik wel zou willen dat er stemacteurs waren voor de tussenfilmpjes. Natuurlijk, het is een beetje kort en een beetje licht, maar voor fans van platformgames en Rugrats is het de moeite waard om te spelen.

SwitchArcade-beoordeling: 4/5