Wolf Man en Hollywood's zoektocht om monsters weer relevant te maken

Dracula. Het Frankenstein -monster. De onzichtbare man. De mummie. En laten we natuurlijk de Wolf -man niet over het hoofd zien. Deze iconische monsters zijn in de loop der jaren geëvolueerd en over generaties lang hun oorspronkelijke portretten overstijgen, terwijl ze continu boeiend en angstaanjagend publiek. Onlangs zagen we Robert Eggers ons nog een Dracula brengen in de vorm van Nosferatu , Guillermo del Toro werkt aan een nieuwe Frankenstein, en nu is schrijver-regisseur Leigh Whannell de wolfman opnieuw voorgesteld.

De uitdaging voor filmmakers zoals Whannell is om het moderne publiek te laten zorgen om nog een weerwolffilm, en specifiek, om de Wolf -man opnieuw een dwingend personage te maken. Hoe kunnen deze filmmakers, zoals Whannell het zegt, deze klassieke monsters weer tot leven brengen op een manier die zowel eng als relevant is?

Om dit te verdiepen, gingen we met Whannell zitten om de impact van klassieke monsterfilms op zijn werk te bespreken, strategieën voor het herleven van geliefde personages zoals The Wolf Man in 2025, en waarom deze verhalen blijven resoneren met het publiek. Dus, bewapen jezelf met fakkels, Wolfsbane en Stakes - en een scherp oog voor de metaforen in deze monsterverhalen - terwijl we de blijvende allure van deze legendarische wezens verkennen.